میزان بقاء ۵ ساله بیماران مبتلا به سرطان مری مراجعه کننده به مرکز پرتودرمانی شهید رجایی بابلسر، ۷۵-۱۳۷۱

سابقه و هدف: سرطان مری در نقاط شمالی ایران بسیار شایع می باشد و اطلاعات دقیقی از میزان های بقا مبتلایان به سرطان مری در این منطقه وجود ندارد. هدف این مطالعه تعیین میزان بقا 1 تا 5 ساله مبتلایان به سرطان مری مراجعه کننده به مرکز پرتودرمانی شهید رجایی بابلسر می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی به روش همگروهی تاریخی می باشد که براساس اطلاعات 230 بیمار مبتلا به سرطان مری مراجعه کننده به مرکز پرتودرمانی شهید رجایی بابلسر طی سال های 75-1371 با روش نمونه گیری آسان انجام گردید. داده ها با استفاده از آنالیز بقا به روش غیر پارامتری کپلن مایر (kaplan meier) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهد که 59.1% بیماران مرد بوده و متوسط سن افراد مبتلا 62.2 سال بود. در هر دو جنس فراوانی سرطان مری در گروه سنی 69-60 سال از سایر گروه های سنی بیشتر بوده است. میزان بقا 1 و 5 ساله در بیماران مبتلا به سرطان مری به ترتیب 42% و 8% بوده است. بین میزان های بقا برحسب سن و جنس از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (p=0.02 و p=0.01). بطوری که بیماران زن، با سن کمتر از 50 سال از میزان بقا بهتری برخوردار بودند. میزان های بقا 1 تا 5 ساله برحسب نوع هیستولوژی، محل آناتومیک و روش های درمانی اختلاف معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش دلالت می کند که سرطان مری دارای پیش آگهی خوبی نمی باشد و میزان های بقا 1 تا 5 ساله سرطان مری در این مطالعه با مطالعات انجام شده در کشورهای امریکای شمالی و اروپایی همخوانی داشته، ولی نسبت به مطالعات انجام شده در کشورهای چین و ژاپن از میزان های بقا ضعیف تری برخوردار است.